" سارا جونم، برای تو می نویسم، با کلی خوشی و دلتنگی و حس دوری....!
این اتفاقی که ناگزیر می پذیریمش...، این دوری رو میگم! این که فاصله آدم ها رو از هم دور نمیکنه، زندگی هاشونو جدا میکنه و اینه که دردناکه، این که ما که از همه جیک و پیک هم با خبر بودیم، حالا دیگه به این بی خبری مدام عادت کردیم!
عزیزم، فکر کنم از تزت دفاع کردی و....خیلی برات خوشحالم، خیلی!
سارا جونم، خوش باشی، همیشه، میدونم آرزوی محالیه، که آدم ها همیشه خوش باشند....اما آرزو می کنم همیشه خوشی هات ائنقدر تو زندگیت زید باشند که بتونی سختیها و غم ها رو تحمل کنی!"