همه آدم هایی که دوستشون داریم ازمون حسابی دورند...و این دوری تمام این زمان های خالی رو پر میکنه...همه از هم چنان دوریم که دیگه به خودمون زحمت نمیدیم که از زندگیمون برای هم تعریف کنیم یا از اونچه دوست داریم و نداریم....از بی پولی هامون به هم نمیگیم ...از خوشی هامون خبر نمیدیم...یا از دل شکستن ها....برای هم از عاشق شدن هامون تعریف نمی کنیم، اینکه چی خوشحالمون میکنه چی غصه دار....، دیگه حرفی به هم نمیزنیم...
اما هر بار به هم میرسیم...
خوب می دونیم دلتنگ چی شدیم!